Persbericht kunstenares Giulia Cenci

Diever kent sinds 1946 een jaarlijkse toneeluitvoering van Shakespeare. Het thema van het kunstenplan is daarom PODIUM, want zoals Shakespeare schreef ‘All the world’s a stage and all men and women merely players. They have their exists and their entrances. And one man in his time plays many parts.’
Het kunstenplan stelt het podium in meerdere betekenissen en contexten centraal. Het podium gaat niet alleen over kijken en bekeken worden, maar ook over emotie en over de verbinding tussen mens en natuur. Zo biedt het kunstenplan podium aan hedendaagse kunst, waarbij de kunstenaars acteur, speler én toeschouwer worden en waarbij alle menselijke emoties aan bod komen: liefde, haat, trouw en macht, verdriet, onmacht, vriendschap, leven, dood en ontrouw. Daarnaast staat ook de natuur als toeschouwer en de omgeving als acteur centraal. Bezoekers aan het denken zetten, inspiratie en enthousiasme, zijn daarbij de voornaamste doelen.

In het bos bij het openluchttheater aan de Hezenes is sinds september 2022 Backland van de Italiaanse kunstenaar Giulia Cenci (1988) te zien. Backland onderzoekt de relatie tussen mens, natuur en samenleving. Daartoe vermengt Cenci gevonden en achtergelaten objecten met in mallen gegoten, gestolde aluminium vormen en voegt dan alles bijeen in imposante installaties. Cenci geeft met haar werk commentaar op onze wereld, de maatschappij en de onbeheerste macht van de technologie. Die kritiek geeft ze door het tegendeel te laten zien. Ze toont ons haar ruïnes en wrakken van industriële voortbrenging en de ledematen van overledenen uit een mislukte beschaving. De kunstenaar in de rol van een schepper die met losse, onsamenhangende onderdelen haar eigen wereld maakt. In die wereld staan dood en verderf centraal.

Shakespeare beschreef de onmogelijkheid om je aan te passen, je te vermommen of jezelf te verstoppen. De Shakespeariaanse thema’s van schoonheid, leven en dood vormen ook bij Cenci de spiegel die zij haar kijkers voorhoudt. Of zoals Cenci zelf zegt: “Een reactie op waar ik van houd en wat ik haat in de realiteit van de wereld.”

In de installatie Backland is kijken en bekeken een ander belangrijk thema. Vooral het hoofd gemonteerd op het frame van een autostoel verwijst daarnaar. Maar het werk verwijst ook naar de verdeeldheid in de menselijke houding ten opzichte van de natuur. De ledematen op het bed zijn de confrontatie met de onvermijdelijke lelijkheid van dood en verval. Cenci presenteert niet de droom, maar de nachtmerrie. Een nachtmerrie die tot nadenken kan stemmen, die ons wakker kan schudden. Het gebladerte omlijst de botten van de menselijke ervaring en maakt zo een gestaag ontwikkelend weefsel, een nieuw geheel.